Deze week is er een klacht ingediend tegen Europarlementarier Paul van Buitenen vanwege het uitbrengen van informatie uit een gesloten vergadering. De beroemde klokkenluider heeft zich de afgelopen half jaar beziggehouden met (wan)praktijken binnen de Europese Antifraude Dienst (OLAF). Vriendjespolitiek en belangenverstrengelling zouden er orde aan de dag zijn. Directeuren zouden niet worden aangenomen aan de hand van hun competenties, maar aan de hand van connecties binnen OLAF, en doordat lidstaten druk uitoefenen. Ook de selectieprocedure zou niet deugen. Zo worden er mensen aangenomen die niet de vereiste taalkennis of ervaring hebben. Behalve nepotisme, verwijt van Buitenen OLAF van belangenverstrengelling. OLAF heeft als hoofdtaak het waken over Europees geld. Echter OLAF verstrekt ook geld door middel van het Hercule programma. Dit programma wijst geld toe aan lidstaten om o.a technologie aan te schaffen ter verbetering van fraudebestrijding. Doordat deze competenties niet gescheiden zijn, kan OLAF niet onpartijdig over zijn eigen financien waken, meent van Buitenen. De Europarlementarier heeft vijftien vragen bij de Commisie gesteld om opheldering te eisen over de vermeende wanpraktijken. De verwijten aan het adres van OLAF zijn zwaar. Zijn ze wellicht te zwaar ? Van Buitenen heeft eerder beschuldigingen geuit die hij niet hard kon maken. Aan de andere kant is het juist van Buitenen die een expertise heeft in het blootleggen van dubieuze praktijken. Hij is er zelfs Ridder in de Orde van Oranje Nassau door geworden. Van Buitenen legde vijftien vragen aan de Commisie voor. Wij stellen hem slechts vijf.
1. Veel van de vragen die u aan de commisie stelt gaan over procedures voor het aannemen van personeel. Het is algemeen bekend dat de Commisie onderbemand is. Is het mogelijk dat sommige procedures overtreden worden doordat OLAF onderbemand is ? Of is het louter kwaadwil ?
Antw PvB
De overtredingen worden niet begaan vanwege onderbezetting, in een recent rapport van de Rekenkamer wordt ook gesteld dat OLAF mankracht genoeg heeft en er dus geen sprake is van prioriteitenstelling daar alle taken uitgevoerd kunnen worden. Louter kwade wil is het ook niet. Vaak speelt opportunisme, cultuur, onbenulligheid, onderschatting een rol. Fouten worden overal gemaakt, ook in OLAF, echter wanneer er fouten worden aangekaart, geef het dan toe en dek het niet toe.
2. Al uw vragen zijn aan de Commisie gesteld. Echter, uw vraag omtrend "OLAF-Director General as political appointee" houdt u de Raad buiten schot. Waarom stelt u geen vragen aan de Raad ?
Antw PvB
Formeel heeft u gelijk, echter de Commissie speelde in deze procedure een belangrijkere rol (Raad adviseert slechts, Commissie beslist). Ook is de verplichting van de Commissie om deugdelijk te antwoorden opvragen van parlementariers groter, de Raad kan zich makkelijker met een flut antwoord er van af maken, het geen ik ook al heb ondervonden.
3. OLAF is de Europese expert op het gebied van fraudebestrijding. Is het dan niet logisch dat zij subsidies ten bate van fraudebestrijding verstrekken ?
Antw PvB
Nee, beslist niet. Het verstrekken van subsidies is uit den boze voor een organisatie die fraude met subsidies moet bestrijden. Dit blijkt ook uit het onderhavige geval weer. OLAF doet wel alsof er een duidelijke waterscheiding is tussen beide taken, maar dat is niet mogelijk. Zelfs een directeur van OLAF (Mr. Ilett) geeft nu ook toe dat het een legitieme vraag is of deze combinatie van taken wel zo'n goed idee is.
4. Net voor de nominatie van de Directeur van OLAF bent u benadert door een medewerker van de Commisie. Hij vroeg uw hulp.Waarom heeft u toen geen vragen gesteld aan de Commisie.
Antw PvB
Omdat ik de achtergrond van het verhaal en de spelletjes die er vaak gespeeld worden nog niet zo goed kende. Ik vond het vreemd dat men mij zo'n vraag stelde. Verder (en dit is belangrijk) vond ik dat de Commissie haar functie zelf goed moest vervullen en zich daarbij niet achter de vragen moet hoeven te veschuilen van een pas benoemde europarlementarier.
5. U bent nu 3 jaar lid van het Europees Parlement. Heeft u het gevoel dat u vordering heeft geboekt ?
Antw PvB
Ik heb het gevoel dat ik nu grote vorderingen maak en heb goede hoop mijn inzichten te kunnen delen met alle belangrijke actoren die kunnen beslissen over een hervorming van de EU, geen fake hervorming, maar een echte hervorming. Daarvoor is deze OLAF-zaak belangrijk, dat is de illustratie van het punt dat ik wil maken, dat de EU institutioneel verkeerd in elkaar zit en dat er daardoor steeds weer ontsporingen optreden. Het huidige verdrag is alleen in presentatie anders, maar biedt net als de afgestemde grondwet geen oplossing voor de door mij gesignaleerde problemen.
1. Veel van de vragen die u aan de commisie stelt gaan over procedures voor het aannemen van personeel. Het is algemeen bekend dat de Commisie onderbemand is. Is het mogelijk dat sommige procedures overtreden worden doordat OLAF onderbemand is ? Of is het louter kwaadwil ?
Antw PvB
De overtredingen worden niet begaan vanwege onderbezetting, in een recent rapport van de Rekenkamer wordt ook gesteld dat OLAF mankracht genoeg heeft en er dus geen sprake is van prioriteitenstelling daar alle taken uitgevoerd kunnen worden. Louter kwade wil is het ook niet. Vaak speelt opportunisme, cultuur, onbenulligheid, onderschatting een rol. Fouten worden overal gemaakt, ook in OLAF, echter wanneer er fouten worden aangekaart, geef het dan toe en dek het niet toe.
2. Al uw vragen zijn aan de Commisie gesteld. Echter, uw vraag omtrend "OLAF-Director General as political appointee" houdt u de Raad buiten schot. Waarom stelt u geen vragen aan de Raad ?
Antw PvB
Formeel heeft u gelijk, echter de Commissie speelde in deze procedure een belangrijkere rol (Raad adviseert slechts, Commissie beslist). Ook is de verplichting van de Commissie om deugdelijk te antwoorden opvragen van parlementariers groter, de Raad kan zich makkelijker met een flut antwoord er van af maken, het geen ik ook al heb ondervonden.
3. OLAF is de Europese expert op het gebied van fraudebestrijding. Is het dan niet logisch dat zij subsidies ten bate van fraudebestrijding verstrekken ?
Antw PvB
Nee, beslist niet. Het verstrekken van subsidies is uit den boze voor een organisatie die fraude met subsidies moet bestrijden. Dit blijkt ook uit het onderhavige geval weer. OLAF doet wel alsof er een duidelijke waterscheiding is tussen beide taken, maar dat is niet mogelijk. Zelfs een directeur van OLAF (Mr. Ilett) geeft nu ook toe dat het een legitieme vraag is of deze combinatie van taken wel zo'n goed idee is.
4. Net voor de nominatie van de Directeur van OLAF bent u benadert door een medewerker van de Commisie. Hij vroeg uw hulp.Waarom heeft u toen geen vragen gesteld aan de Commisie.
Antw PvB
Omdat ik de achtergrond van het verhaal en de spelletjes die er vaak gespeeld worden nog niet zo goed kende. Ik vond het vreemd dat men mij zo'n vraag stelde. Verder (en dit is belangrijk) vond ik dat de Commissie haar functie zelf goed moest vervullen en zich daarbij niet achter de vragen moet hoeven te veschuilen van een pas benoemde europarlementarier.
5. U bent nu 3 jaar lid van het Europees Parlement. Heeft u het gevoel dat u vordering heeft geboekt ?
Antw PvB
Ik heb het gevoel dat ik nu grote vorderingen maak en heb goede hoop mijn inzichten te kunnen delen met alle belangrijke actoren die kunnen beslissen over een hervorming van de EU, geen fake hervorming, maar een echte hervorming. Daarvoor is deze OLAF-zaak belangrijk, dat is de illustratie van het punt dat ik wil maken, dat de EU institutioneel verkeerd in elkaar zit en dat er daardoor steeds weer ontsporingen optreden. Het huidige verdrag is alleen in presentatie anders, maar biedt net als de afgestemde grondwet geen oplossing voor de door mij gesignaleerde problemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten